Terugblik op Planetrace 2002

Eindelijk was het zo ver! Op 8 november 2002 begon Planet Internet dan daadwerkelijk met de eerste, van hopelijk vele, race naar de kluis dwars door de wereld.

Het principe van het spel was simpel, maar uitgekookt. Acht deelnemers, die door de onnoemelijk strenge voorrondes waren gekomen, (redactie: er wordt gesproken van opnames in ziekenhuizen en permanente beschadigingen bij de afvallers) mochten op zoek naar onbekende plaatsen en zouden vele hindernissen moeten overwinnen om hun doel te bereiken: de Kluis, ergens op de wereld.

Het bizarre van het spel was, dat niet alleen de Avonturiers aanwijzingen kregen voor de reisrichting of lokatie voor het volgende reisdoel, maar ook hun Fans thuis achter de computer. Middels fotos en cryptische aanwijzingen moesten zij uitvinden wat de eindbestemming was waar hun Avonturier uiteindelijk moest aankomen en hem of haar de juiste kant opsturen, middels GPS-updates en een kompas. (de Lifeline)

Het begint allemaal in ons eigen kikkerland, in een winderig Rotterdam moeten de 8 dapperen van de Euromast abseilen om hun eerste rugzak met aanwijzingen te bemachtigen. Meteen bleek al dat hardlopers doodlopers waren, want hoewel Nelson het eerste beneden was en Bianca met behulp van haar fans als eerste de code van haar rugzak had gekraakt was het toch Loek die als koploper de auto in dook en wegspurtte richting Frankrijk.

De verschillen waren nog erg klein (redactie: lang zal dat niet duren, hè Wiedeke!!!)

De cryptische aanwijzingen waren lastig. Niet alle fans hadden door dat de combinatie van Cher met de charmant zanger Bryan Ferry niet slaat op een opmerkelijk nieuw liefdesduet, maar op de havenplaats Cherbourg, waar de avonturiers geacht werden de ferryboot naar Porthmouth te nemen.
Wiedeke is lange tijd gesignaleerd op de Grote Markt in Antwerpen en men zegt dat ze daar ook een ?bij Nederlanders- zeer bekende bioscoop bezocht heeft. Het feit blijft dat er in de haven van Cherbourg geen ticket meer was voor Wiedeke (redactie: en hiermee was zij de eerste afvaller)

De etappe in Engeland begint met werk voor het meereizende EHBO team. Nelson heeft de flessepost gevonden die hem aanwijzingen zou geven over de volgende locatie van een checkpoint , maar in zijn haast deze te openen, heeft hij zich serieus gesneden aan de kapotgeslagen fles.

Inmiddels groeit het legioen fans dat via tal van middelen de race volgt, en iedereen heeft andere ideeen over waar de 5 checkpoints in Engeland liggen. Cissy zwalkt van west naar oost over het eiland Wight en ook haar mede-Avonturiers raken in de dichte mist rondom het eiland het overzicht (redactie: en het Noorden) geheel kwijt

Stefan kreeg hulp van de plaatselijke bevolking die hem doorweekt aantroffen op nog geen 100 meter van het checkpoint, (redactie: maar dit door de dichte mist niet kon vinden) hij kreeg een lift naar een overheerlijke maaltijd en een warm bed bij de mensen thuis. Natuurlijk arriveert hij de volgende dag als eerste op het checkpoint

Maar de race ging door. Via Londen, The Ten Bells Pub, was het een ware zoektocht naar Dunster Castle in Harvington Hall. Stefan verdween richting Schotland en was niet meer op de kaart te bekennen. Loek was uren niet op de Lifeline te vinden, omdat ie niet wist hoe engelse stopcontacten werkten bij het opladen van zijn telefoon.

Maar Cissy kreeg ineens de geest. Eerst leek het op de Lifeline dat ze niet vooruit te branden was, maar met haar charmes had zij een gratis treinreis geregeld en kwam uiteindelijk als eerste aan op het laatste checkpoint, Loma Doone Farm

Bianca(ondanks de lift van de zus van Cliff Richard) en Stefan( die al bij The Ten Bells was voordat de fans dat wisten) haalden het laatste checkpoint niet.
Na een spannend eindspel, was het helaas Bianca die de strijd moest verlaten

De volgende etappe bracht de overgebleven zes naar Marokko. Stefan weet direct uit zijn aanwijzingen het CP te vinden (redactie: dit werd verdacht, 2e keer dat hij fans niet nodig heeft). Het eerste checkpoint was hemelsbreed maar een paar kilometer van de startplek , maar men moest door de medina van Marrakech (redactie: iets wat gelijk staat aan een 6-sterren doolhof).

Men bereikte Essaouira voorspoedig, deze ronde leek een eitje te gaan worden, maar niets was minder waar. Dag 2 leverde alle Fans stresshormonen. De aanwijzingen waren niet erg duidelijk met het gevolg dat de Avonturiers kriskras over de Lifeline-kaart vlogen om tenslotte helemaal te verdwijnen.

Maar gelukkig kon iedereen tenslotte, met Anouk voorop, bij Fatima in Amizmiz couscous gaan eten (redactie: waar bepaalde avonturiers iets langer van mochten genieten omdat andere avonturiers die ochtend, tegen de regels in, wel erg vroeg van start gingen, of was dat een vergissing Loek?).

Checkpoint 4, de Erdouz berg in het wondermooie Atlasgebergte. (redactie: een ramp voor de GPS-updates) Bijzonder lastig voor alle Fans. Desondanks weten ze Loek en Anouk er als eersten heen te krijgen.
Maar dan het laatste checkpoint!!! Slecht weer en een loodzwaar parcours zorgden ervoor dat de Planet Race op een campingplaats tot stilstand kwam.
 
Anouk heeft haar voorsprong behouden en komt als eerste binnen, gevolgd door Loek, Nelson, Cissy, Jan en Stefan.

Het laatste CP werd niet bereikt. Stefan was al niet geweldig bezig in Marokko, maar het eindspel kon hem niet redden. Stefan zou naar huis moeten, maar Nelson kreeg last van heimwee en vertrekt in plaats van Stefan (redactie: iets wat leidde tot insinuaties over de reden van het vertrek van Nelson en rumoer over de regelgeving bij vrijwillig vertrek.)

Dit zou helemaal de ronde van Jan worden. Het begon al goed, kilometers kanoën in de brandende zon, richting het duurste hotel van de wereld, Burj Al Arab. En ja hoor, hij kwam daar als eerste aan.

Met verve begon hij aan de tweede opdracht. Vijf markten vinden in Dubai aan de hand van coördinaten. Zo moeizaam zijn conversatie ging met de bevolking in Marrokko, zo gemakkelijk gaat het hem nu af. Al gauw sloot hij vriendschap met Dany, die hem met de auto in razend tempo langs alle markten bracht.

De zoektocht naar CP 3, Zigi, voert onze Avonturiers in een hete dorstige tocht door de bergen en woestijn van Oman. Jan was op alles voorbereidt en paste zijn kleding aan de omstandigheden aan en kocht op een markt voor een habbekrats een echte bedoeïnen-outfit. Gelukkig kreeg eerst Anouk een lift.

Cis had ook geen moeite met het bemachtigen van pickup, maar Loek hield de auto aan en overtrad de regels door mee te rijden. (redactie: in het regelement staat dat Avonturiers niet samen mogen reizen). Dit leverde hen beiden een tijdstraf op!
Uiteindelijk is het Anouk die als eerst aankomt in Zigi Beach. Een verademing aan zee, na die barre tocht.

Na een autotocht naar Fossil Rock ging het weer verder, volle bepakking en extra water en fruit meesjouwend op weg naar CP 4. Stefan lag op kop met de hete (woestijn) adem van Jan in zijn nek. Hij arriveert als eerste, Jan de runner-up en Anouk sloot de rij,....want Cis.......nee die redde het niet meer. Afgepeigerd besloot ze met de crew van Planet Race, haar op te pikken uit de woestijn en maar al vast naar het laatste checkpoint te brengen.

Om CP 5 te bereiken bond de rest de strijd aan op de rug van een kameel. Jan kwam eindelijk aan zijn trekken, want in Marrokko liep hij zijn kamelentocht mis. (redactie: gelukkig maar, je weet maar nooit waar je terecht Komt) Hij kwam als eerste binnen en was helemaal in de gloria dat ie Stefan wist te kloppen op het laatste moment.

Het eindspel werd gespeeld en ach,..... we konden er op wachten. Cissy nog doorgebakken van haar woestijn-avontuur kon, ondanks het 'instralen' door haar Fans helaas geen potje meer breken. Ze moest naar huis, waar ze door haar Fans met een warm hart werd ontvangen.

Cairns, Australië,......04.00 uur nederlandse tijd. Gapend zaten de eerste Fans alweer paraat om hun Avonturier te helpen ook deze ronde door te komen. Het tijdsverschil zal zijn tol gaan eisen. Ploegendiensten werden ingesteld, sterke koffie gezet, want in deze ronde zal er geraced worden tussen 23.00 en 09.00 uur Nederlandse tijd.

Geen rust werd onze helden gegund, meteen na aankomst werden ze geblindoekt ergens in de rimboe gedropt zonder enige aanwijzing. Ze waren dus helemaal afhankelijk van hun fans. dat was in het geheel niet makkelijk. Mede-oorzaak was de slechte dekking van het GPS zodat updates uitbleven en er maar moeizaam contact was.

Deze hele ronde zou er ééntje worden van vooral veel lopen. Tropische vochtige warmte maakte het er niet gemakkelijker op. Anouk verdween van de kaart, maar de "Aussies" waren uiterst behulpzaam. Ook Loek en Stefan mochten op hulp rekenen en konden gratis overnachten. De eerste 2 checkpoints waren dan ook vrij vlot gevonden.

De aanwijzingen voor nummer 3 wezen in de richting van Murdering Point, een plek aan zee en de GPS wees recht de zee in. Dat betekende dus bootje varen en onze onverschrokken vrienden lieten zich dat geen twee keer zeggen

Stefan ontpopte zich als een ware kayaker en kwam het eerste aan op het eiland. Gelukkig had hij nog voldoende puf over, want zijn rugzak lag midden in de oceaan op enkele honderden meters uit de kust. Dat betekende zwemmen en duiken. Loek, Anouk en Jan volgende kort daarna. Wat een verrassing toen bleek dat er niet alleen nieuwe aanwijzingen in de rugzak zaten maar ook heuse sinterklaas-cadeautjes en berichten van thuis.

Met de aanwijzingen van CP 4 op zak moesten ze het hele eind weer terug. Loek kreeg nu echt de smaak te pakken klopte Stefan en was er het eerst weer op het vastenland met op gepaste afstand Anouk en Jan.
Maar hij was er nog niet............

Met een tussen-race moest vervolgens een bush-track worden afgelegd. Onderweg moest een foto van de Cassowary-bird gemaakt worden. Stefandook als eerste de bush in,maar kwam er als laatste uit. Hij dacht er zich gemakkelijk van af te maken door een foto van een BORD met de vogel er op te fotograferen en werd daar fijntjes door Loek op gewezen. (redactie: jaja,....die greep zijn kans ;-). Stefan in de herhaling,...maar wist toch CP 4 als eerste te bereiken.

Het begon er om te spannen. Jan was uren van de kaart. de updates bleven uit. De nog net wakkere Fans in de stress. Na een barre tocht en veel kilometers is het Anouk die het eerste aankomt op CP5. Een staaltje ware 'girlpower'. Stefan bleek als tweede ook zonder het fotospel het CP te vinden, Jan streefde op het nippertje Loek voorbij en eindigde als derde.

In het eindspel een para-jump uit een vlieguig heeft Loek slechts op een haar na verloren van Jan. Beide Avonturiers eindigden op een gedeelde laatste plaats met vier punten. In geval van gelijke punten, telt de binnenkomst bij het laatste checkpoint. Dat betekent dat Jan door gaat naar de volgende ronde.

Een ronde met makkelijk te vinden checkpoints, maar wel enorme afstanden die overbrugd moesten worden en dat bleek moeilijker dan het leek. En?..wederom bleek maar weer eens?..hardlopers zijn doodlopers.

Deze ronde startte op een waarlijk Amerikaanse wijze. Al skatend vond men de rugzak en de aanwijzingen ?deep enough ?en ?desert life?wezen in de richting van Death Valley.
Loek, die wegens uitval van Jan een herkansing kreeg reisde nu voor 2 (redactie: hij kreeg meteen de bezieling van onze geliefde Tukker) en zette de sokken er in door een welkome lift naar het noorden. Als een speer bereikt hij 3 checkpoints op rij, Death Valley, Las Vegas en de Hooverdam, als eerste!!!!

Ook Stefan bofte, want na een gezellige avond in Beverly Hills  waren zijn nieuwe Amerikaanse vrienden zelfs bereid een auto te huren en hem op weg te helpen. (redactie: toch benieuwd hoe hij dat voor elkaar kreeg). Een tweede lift na CP1 was ook geen probleem en hij ging als een haas achter Loek aan naar Las Vegas

Anouk wachtte veilig op de bus die pas ?s avonds vertrok , maar met de huurauto van Tanya uit Vegas, maakte zij een ware inhaalslag. Hoewel zij als laatste arriveerde op de Hooverdam en ook haar fans foutloos de vragen van de tussenetappe hadden opgelost, had zij met haar charmes als eerste een lift geregeld en vertrok met gezwinde spoed  richting LA. Op CP4 had zij reeds een voorsprong, welke zij niet meer afgaf. Zij was als eerste bij de Universal Studio?s (CP5) en wint deze ronde

Loek en Stefan zijn echter nog verwikkeld in een spannende nek-aan-nek race. Loek dacht dat een lift in Las Vegas het snelste zou werken en  Stefan verdween zuidelijk van de kaart .(redactie: ach Schotland of  Arizona ,?.1 pot nat!) en verwachtte dat de desert van Arizona druk genoeg bezocht werd om daar ook een lift te kunnen scoren. Helaas??.

 Vrijwel tegelijkertijd arriveerden de heren in LA, met hun Fans bijkans in hyperventilerende toestand. Het zou op hen aankomen, wie het eerste het fotospel voor hun Avonturier kon oplossen. De Fans van Loek werkten op topniveau en wisten hem het eerste op weg te helpen. Desondanks kwam toch Stefan, met slechts een paar minuten verschil, als 2^e aan op het laatste checkpoint.

Na het eindspel eindigen ze beiden op een gedeelde 2^e plaats, maar omdat Loek als laatste binnenkwam op CP5 is het wederom Loek die op weg mag naar huis, ditmaal voorgoed!

Met het bereiken van de finale waren zowel Stefan als Anouk in de wolken, maar de laatste etappe bracht hen nog een stuk dichter bij de wolken, het werd een bezoek aan de Franse en Zwitserse Alpen.
 
Het zou hier niet zomaar een kleine bergwandeling  worden naar het volgende CP, maar er was sprake van een heuse bergtocht, waarbij een hele uitrusting aan klimspullen nodig waren.

Een fysiek loodzware uitdaging stond de avonturiers te wachten. Het punt dat Anouk hierbij als vrouw fysiek in het nadeel was, deed aan haar enthousiasme geen afbreuk. Zelfs een vastgevroren skilift en de extreme omstandigheden lieten haar motivatie niet naar een minpunt zakken (redactie: de temperaturen lagen echter wel onder het minpunt)

De tocht bleek toch te zwaar en gezien de weersvoorspellingen en het gevaar van lawines (redactie:zeker als Nederlandse Avonturiers die even wegzakken in de sneeuw, wild om zich heen gaan spartelen), werd besloten om de voorsprong van Stefan te behouden bij de start van de volgende etappe.

In de volgende etappe werd de stad van het licht, met zijn Eiffeltoren, de Seine en bovenal l'amour bezocht. Al hadden onze Avonturiers daar hoogstwaarschijnlijk geen oog voor. De fans gingen ervan uit dat de foto iets herkenbaars zou zijn, want iedereen was wel eens in Parijs geweest en de ene fan wist er nog beter zijn weg dan de ander: "ik ken er de weg als mijn eigen broekzak" , (redactie: nou klaarblijkelijk zaten er heel wat onontdekte hoekjes in mening broekzak).

De foto toonde een deel van een vrij bizarre muur. Na wat gesurf op het Net kwam men uit dat dit ergens in Montmartre zou zijn.
De volgende etappe bracht de twee weer een beetje dichter bij huis. Stefan dacht met het einde in zicht wel wat luxer te kunnen reizen en nam de TGV naar Brussel om ondertussen uit te vinden waarheen zijn Fans wilden dat hij zou gaan. Anouk dacht leuk met een Fransman mee te kunnen liften, maar ondanks dat de skilift weer werkte, werkte de lifttruc dit keer niet en deed Anouk 8 uur over een goede 80 km.

Maar niet België was het doel, maar Luxemburg en Stefan kreeg van zijn fans te horen dat hij dus toch mooi wat kilometers te ver gereisd had en dacht dat hij daardoor zijn voorsprong kwijt zou zijn, net als zijn kansen op de winst (redactie: maar niets was op dat moment minder waar). Terwijl Stefan comfortabel in de bus zat, stond Anouk vaak met opgeheven duim te wachten langs de kant van de weg,

De laatste etappe zou hen naar huis brengen, maar waar exact.....?? ??. Stefan dacht dat het wel Amsterdam of Utrecht zou worden, Anouk dacht dat de cirkel rond zou zijn in Rotterdam.
Het weerzin met Amsterdam bleek erg gezellig voor Stefan. Als een ware BNN'er werd hij overal op straat herkend. Maar het einddoel was toch echt niet in Amsterdam!

Toen zelfs de meeste verstokte fans doorkregen dat het spoor hier doodliep, werd er koers gezet naar Haarlem. Ondertussen rukte Anouk op vanuit het Zuiden, maar de inhaalrace was tevergeefs. Stefan komt als eeste op de Grote Markt aan en is winnaar van de laatste etappe.

En toen de finale?..De programmamakers lieten de kijkers nog een week in spanning, maar toen kreeg Planetrace toch echt zijn beslag.

Stefan en Anouk moesten met behulp van hun Superfans kriskras door een fort op zoek naar ?ja hoe kan het ook anders?.checkpoints.  De Superfans konden hen alleen helpen per mobiele telefoon en de richting aangeven

Was de puzzel opgelost, dan kregen ze de aanwijzingen voor het volgende CP. De eerste die alle checkpoints had gevonden zou de winnaar worden.

Anouk weerde zich danig, maar het was Stefan die uiteindelijk verdiend met de eer ging strijken (redactie: hoewel,?.was hij al niet afgevallen in Marrokko )

We kunnen stellen dat zowel de Avonturiers als de Fans een memorabel aantal maanden heeft meegemaakt. Het heeft voor velen ook wel even geduurd voordat men daar geheel van was afgekickt. Het eindfeest van Cissy in Arnhem (redactie?.en ja hoor met wederom een heuse stadsrace) was een happening op zich met aanwezigheid van alle Avonturiers en vele, vele trouwe Fans