Chili , een land vol gevaren
Vorige week was het met onze reizigers nog meer iets van een Ontdekje Plekje in Brazilie, waarbij de gebeurtenissen elkaar opvolgden in een tempo waar zelfs onze Oranje spelers geen moeite mee hebben. (Voor niet sportliefhebbers: stel u een bejaarde achter een non gemotoriseerde rollator voor en u heeft een aardig idee).

Deze week was het allemaal anders; het was meer een poging om een Fear-factor meets Jack-ass-uitzending te maken met hier en daar een vleugje MASH (Helaas zonder de altijd schattige Radar) (Voor niet tv kijkende fans, Fear-factor is een stuntprogramma met normale mensen, Jack-ass een stuntprogramma zonder normale mensen en veel ongelukken, MASH is een prehistorische voorloper van Medisch Centrum West, dat op zijn beurt weer de grootmoeder is van Spoed)

Een Goede voorbereiding is het halve werk
Bredero zei mij eens :"Het kan Verkeren." (Nadat een reis met de boot letterlijk in het water was gevallen ). Deze historische woorden zorgen ervoor dat men rekening moet houden met alle mogelijke gevaren die het reizen kent; vreemd eten, vreemde culturen, vreemde taal en vreemd volk. ( Of je daardoor als organisatie van zo'n avontuur rekening kunt houden met stakende gidsen ??)

Van hen die aan Planetrace meedoen zou men mogen veronderstellen dat ze zeer ervaren reizigers zijn en menig Backpack handboek uitwendig hebben bestudeerd. Echter hoe verkeerd kan men denken. Het was de regie van Planetrace die de medische gevaren goed had ondervangen, zodat de acties van de avonturiers niet eindigden in een voortijdige eliminatie van de avonturiers (Eindelijk iets wat goed was voorbereid, want "prik je rijk" zou veel leuker zijn op een totaal onleesbare kaart dan op een vage kaart en het raden van hints is nog leuker als je moet gokken waar de hints staan.)

In deze week was het dus niet Tim Immers die de hoofdrol stal, maar de arts van VGZ of waren het toch de capriolen van de avonturiers. Kortom het was een week die van alles had wat een serie succesvol kan maken: spanning, pijn, verdriet , tranen, teleurstelling, opluchting, drama, good guys, bad guys, irritatie. Echter er ontbraken 2 essentiele zaken om van deze aflevering een successtory te maken ( En hiermee bedoel ik niet op financieel vlak voor de avonturiers, want die intresseert het geld zogezegd niks). De 2 missende zaken zijn Sex en kijkcijfers. Van 1 van deze 2 hoop ik dat het nog komt.

Mede daarom blijf ik hen volgen, Hasta luega.

Wat me deze week opviel

• Henk-Jan weet wel dat men een gegeven paard niet in de bek moet kijken, maar sinds dinsdag weet hij ook dat je een geleend paard niet op je voet moet laten staan.
• Peter Paul moest afzien voor zijn rol in de nieuwe Spielberg film "Attack of the blank starring zombies" en zag in de sneeuw een ideale manier om het gewenste effect te versterken (Natuurlijk is het erger dat je bril van je neus glijdt dan dat je sneeuwblind wordt ! )
• Regel 2 in het backpack handboek sectie zwemmen in open water: Let op voor scherpe objecten in het water of op de bodem. ( Jammer Vincent dat dat inzicht pas na de actie kwam )
• Is het toeval dat de 3 mannen slachtoffer zijn en de vrouwen niet en in hoeverre zou dit omgekeerd zijn geweest indien er een mannelijke arts zou zijn meegegaan ?
• HJ is iemand die moeite heeft met luisteren naar anderen, als iedereen zegt dat je niet nogmaals opschept als anderen nog eten, doe je dat klaarblijkelijk in Tukkerland gewoon.
• HJ is iemand die moeite heeft met luisteren naar anderen, als de gids zegt:" blijf dicht bij me rijden", moet je hem volgen, zelfs als hij dwars door een afrastering heen het ravijn inrijdt.
• Nu de hoofdrol weggenomen is bij de presentator is er 1 groot voordeel: nl afwisselender tekst.
• 2 kapiteins op een schip maakt een schip onbestuurbaar. 2 kapiteins in een klein team leidt tot veel irritatie( En gokte men op betere kijkcijfers)
• Niet meer verder kunnen is een rekbaar begrip. In de buurt van camera's kunnen mensen ineens veel meer
• In het zicht van de haven stranden is beter dan met man en muis vergaan ( Een oude scheepswijsheid, in de haven is er nl altijd nog een loods die je kan binnenhalen )
• Dat een race iets met tijd te maken heeft is de avonturiers nog steeds niet duidelijk. Het is klaarblijkelijk al heel wat als ze kunnen beseffen hoeveel tijd ze nog hebben om een CP te halen. Iets moeilijker is het om te beseffen dat ze moeten rennen om het te halen  (Of ligt dat aan slecht werkende GPS-systemen, de vraag of het een geel of een groen CP is en de onbekende reisdoelen)

Schilpadden soep, nee dan ga ik liever naar huis
Tijdens de eliminatieronde op een galjoen was het ineens niet meer PP die een rode band had, maar was het Ellen die samen met Michele naast Tim moest plaatsnemen.

Uit onvrede dat Ellen naast Tim plaats nam, in plaats van zoals gebruikelijk aan zijn zijde zat ( De gedachte aan God onze vader en Jezus kwam zelfs bij mij -als volstrekt atheist- op), koos HJ zeer onverrassend voor Michèle om zijn schildpad te geven. Een aangeslagen PP koos voor Michèle om geen schildpad te krijgen.

Vincent had de beslissende schildpad in zijn hand en als niet-bikkel vond hij dat er toch een bikkel in de strijd moest blijven en daarmee mocht Michèle naar huis. Het bleef droger dan vorige keer dit keer. (Of was dit een bijwerking van de pijnstillers die de heren had genomen, het afnemen van de hoeveelheid traanvocht)


Next week: Zal Thailand de vermoeide voeten een massage kunnen geven?